ผมเก็บเจ้าสาวได้ที่ข้างทาง

-ผมเก็บเจ้าสาวได้ที่ข้างทาง-

อยู่ๆ ก็มีร่างขาวๆ วิ่งตัดหน้า แถมฟื้นขึ้นมาแล้วยังเข้าใจว่าตัวเองเป็นภรรยาของเขา

จะปฏิเสธก็สงสารแววตาเศร้าๆ นั่น จะตอบว่าใช่ก็กระดากปากที่ต้องโกหกอีกคนหน้าตาเฉย

แต่เจ้าสาวที่เข้าเพิ่งเก็บได้ เล่นน่ารักและสวยขนาดนี้ เป็นภรรยาจริงๆ เลยได้ไหมนะ

ไม่อยากให้เธอได้ความทรงจำกลับมาเลยเสียแล้วซิ

*********************************************************************

“คุณไม่ได้เป็นสามีฉันหรือคะ”

“ครับ เอ๊ย! ว่าไงนะครับ”

“ฉันจำไม่ได้ว่าเราเป็นสามีภรรยากันหรือเปล่าคะ ไม่ทราบว่าใช่คุณหรือเปล่าที่เป็นสามีฉัน”

“อย่าบอกนะครับว่าคุณจำอะไรไม่ได้”

“หรือว่าเราไม่ได้เป็นอะไรกันคะ”

“เดี๋ยวครับเดี๋ยว คุณไม่ต้องกลัวผมนะครับ ผมไม่ใช่คนไม่ดีนะ”

“ถ้าเราไม่ได้เป็นสามีภรรยากัน แล้วฉันเป็นใครกันคะ ฉันคือใคร”

ท่าทางเสียขวัญแบบนั้นเขารู้ว่าเธอคงไม่ได้เสแสร้งเป็นแน่

ก็ใครกันบ้างที่จะไม่กลัวเมื่อตื่นมาแล้วพบว่าในสมองตัวเองว่างเปล่าโดยที่ไม่มีข้อมูลใด ๆ

แถมคนที่ตื่นมาเจอแค่เพียงคนเดียวยังเป็นคนที่บอกว่าไม่รู้จักกับเธออีก

“โอ๋ ๆ ใช่ ๆ ผมคือสามีของคุณ โอ๋ ๆ นิ่งซะนะ คุณไม่สบายอยู่ไม่ต้องร้องนะครับ”

คนพูดน้อยอย่างภรัณยูลนลานเข้าไปปลอบคนป่วยด้วยท่าทีเก้ ๆ กัง ๆ

ดูเหมือนหนุ่มโสดสาวสวยสองคน ต้องเออออเป็นสามีภรรยากันเพราะความจำเป็น

แต่พ่อพระใจงามจะรู้ความจริงบ้างไหมว่าเรื่องราวทั้งหมดนั้น คนที่นอนร้องไห้น่าสงสารกอดเขาอยู่นั้น

คือคนที่วางแผนเรื่องราวเอาไว้ทั้งหมดเอง

*********************************************************************

คนหนึ่งต้องโกหกเพื่อเอาตัวรอด อีกคนก็ยอมตามน้ำเพราะเริ่มหลงเสน่ห์

งานนี้เมื่อถึงวันที่ความจริงปรากฏ ความสัมพันธ์ที่ค่อยๆ ก่อตัวขึ้น

จะทำให้คนทั้งคู่ตกลงเป็นสามีภรรยากันต่อไป หรือจบความสัมพันธ์เพราะต่างฝ่ายต่างได้สิ่งที่ต้องการแล้ว

ติดตามตอนต่อไปได้ในเล่มเต็มนะคะ

ชื่อและสถานที่ที่ปรากฎในเรื่องไม่มีอยู่จริง

เป็นสิ่งที่ไรท์จินตนาการขึ้นมา ดังนั้น โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านนะคะ

เพจ facebook/twitter ไรท์นะคะ

https://web.facebook.com/ThanichaJ

https://twitter.com/Meenutcha0418

คอมเม้นติชมด้วยความสุภาพนะคะ

ทุกคอมเม้นของรี๊ด คือกำลังใจที่แสนวิเศษของไรท์เลยค่ะ